Om 7 uur de wekker gezet zodat we rond 8 uur konden aansluiten bij het all you can eat pancake breakfast. Voor $4 per persoon kon je zoveel pannekoeken eten als je wilde, aangevul met koffie, water of sinaasappelsap. Voor $1,50 kreeg je er ook 3 sausages bij. Dat ging er wel in! Toen terug naar de cabin om de laatste spullen in te pakken. Even na 9 uur reden we richting vliegveld om bij National de auto in te leveren. Het uitdraaitje aldaar gaf aan hoeveel we in de afgelopen maand gereden hadden: 4.444 mijl! Dit is iets meer dan 7.000 km!

Alles uit de auto in een pendelbus geladen en naar terminal 2 gebracht. Inchecken en wachten totdat we konden boarden voor onze vlucht naar Minneapolis om 14 uur. Pizza gegeten hetgeen erg lang duurde voordat het klaar was. We hadden slechts een kwartier om alles naar binnen te werken. Na een goede vlucht kwamen we plaatselijke tijd 19.15 uur aan. Hier hebben we alle vier de tijd doorgebracht bij een bar waar op de tafeltjes eromheen allemaal Ipads stonden. Om 21 uur gaan lopen naar de gate waar vandaan onze vlucht naar Amsterdam vertrok. Om 21.50 uur gingen we de lucht in. Ook op deze vlucht genoeg entertainment! Na het eten viel Kirsten al gauw in een diepe slaap. Nellie deed een aantal korte slaapjes van elk een uur. Robert en Jesper konden de slaap niet vatten en keken films. Voor ons gevoel nog midden in de nacht, was het ineens klaarlichte dag. We vlogen namelijk boven Engeland en daar was het ten al een uur of 11! Om 13 uur landden we zonder ook maar iets ervan de merken op de Polderbaan. Toen we naar de bagageband liepen werden we al gebeld door het taxi bedrijf dat hij onderweg was naar het meeting point. Alles liep dus gesmeerd. Ook de bagage kwam achter elkaar van de band. Om half 3 stapte we de drempel van de Zandhaver over: THUIS!

Heerlijk uitgeslapen tot een uur of 9 / half 10. Brood, jam en melk in de kampwinkel gekocht voor het ontbijt, buiten aan de picknickbank. Nellie is alvast begonnen met inpakken en is toen met Kirsten gaan shoppen bij de Walmart. De "buit" was o.a. kleding voor Kirsten, een stapel CD's en leuke onderbroeken voor de kids. De dames hadden bovendien allebei een nieuwe toilettas nodig... Tussen de middag tonijnsandwiches bij de cabin gegeten en toen naar het strand gegaan. Robert en Jesper raakten in gesprek met een Amerikaanse vader met zijn dochter en voordat hij het wist, trotseerde Jesper met een door hen aangeboden bodyboard de golven! Aan het eind van de middag spullen in de auto en naar Gaslamp Quarter gegaan. Dit is een historische wijk van San Diego, vol met restaurantjes en winkeltjes. Erg gezellig dus! Zitten eten op het terras van Henry's Pub: fish&chips, chicken tenders, en burgers. Om half 10 reden we deze gezellige stad weer uit, naar de KOA. Het grote inpakken kon beginnen! Morgen het laatste beetje en dan... naar huis.

Om 8 uur ging de wekker, want vandaag stond Seaworld op het programma. Onderweg daarnaartoe ontbeten bij Denny's. Ook hier weer zitten smullen van scrambled eggs, hash browns en pancakes. Jaja, die heerlijke (maar zware) ontbijtjes gaan we nog missen thuis... Om half 11 kwamen we aan bij Seaworld. Gelukkig hadden we op de KOA al tickets kunnen kopen, dus dat scheelde weer een rij. Het was schitterend mooi weer en genoten van de shows met dolfijnen, orca's en zeeleeuwen. Tussendoor nog even een geweldig leuke achtbaan en toen naar de haaien en zeeschildpadden. Tenslotte de pinguins, beluga's, een ijsbeer en de walrussen. Om half 8 zaten we vermoeid maar voldaan in de auto. Onderweg nog even langs de drive in van de KFC en toen terug naar de KOA. Morgen lekker uitslapen! Alweer de laatste dag...

Vanmorgen uitgeslapen en lekker rustig aan gedaan. Kids hebben nog gezwommen. Toen om even voor 12 uur uitgecheckt en ontbeten bij IHOP. De nodige scrambled eggs en hash browns werden weer naar binnen gewerkt, jammie! Daarna de snelweg op voor een relatief korte autorit van 2 1/2 uur. Rond half 5 kwamen we aan op onze laatste overnachtingsplek: KOA Metro San Diego. De kids zijn meteen naar het zwembad gegaan en Nellie is alvast begonnen met het inpakken van het een en ander. Om 7 uur de auto in gegaan naar Seaport Village, een gezellig winkelgebied aan het water. Ook zitten hier behoorlijk wat restaurantjes, dus we hadden het voor het kiezen. Het werd de Griek. Lekker aan de gyros! Daarna nog wat gewinkeld en tenslotte een ijsje van Ben & Jerry's, altijd lekker! Terug naar de KOA en ons bedje in... Morgen op tijd op voor Seaworld!

Even na 10 uur uitgecheckt en langs de Crystal Cathedral, een groot glazen kerkgebouw. Toen op weg naar Joshua Tree National Park. Bij het visitor’s center geluncht en om een uur of 2 reden we het park in aan de noordkant. Langs mooie Joshua Trees, rotspartijen en de Cholla Cactus Garden reden we door het park naar het zuiden. Het was intussen zo’n 40 graden en de wind was erg warm… Om 16.15 uur checkten we in bij 7 Springs Inn & Suites. Een gezellig hotel in Palm Springs. Onze kamer lag aan de binnentuin, waar de kids natuurlijk meteen het zwembad in doken. Gelegenheid voor Nellie om eens lekker te gaan shoppen (eindelijk J). Dat viel een beetje tegen: in de zomer is het hier zo heet, dat er minder toeristen zijn. Veel winkels waren dus gesloten helaas. Maar uiteindelijk 2 leuke shirts, een tas en een paar slippers kunnen scoren! Om 19 uur zijn we op zoek gegaan naar een leuk restaurantje, maar eerst een foto gemaakt van het megagrote standbeeld van Marilyn Monroe. Om kwart voor acht zaten we aan tafel op het terras van de Blue Coyote. Heerlijk gegeten. Omdat we morgen maar 3 uur hoeven te rijden: morgen GEEN wekker!

Om 7 uur al opgestaan, want we moesten om 8.15 uur de auto in richting Newport Beach. De familie Groen was er al en om 9 uur vulden we de boarding passes in bij Davey’s Locker. Drie kwartier later konden we aan boord gaan van de Ocean Explorer. De grijze bewolking maakte op tijd plaats voor een blauwe lucht! Langs schitterende huizen, veel met eigen steiger of zelfs privé strandje, voeren we de zee op. Al snel sprongen er dolfijnen voor de boot! Wat een leuk gezicht!! Even verderop weer een groep. Ze blijken het leuk te vinden om op de golven mee te zwemmen met boten. Ze deden flink hun best om ons bij te houden, hetgeen mooie foto’s en film opleverde van uit het water springende dolfijnen! Wow, onze dag kon nu al niet meer stuk! Maar we kwamen natuurlijk wel voor de walvissen… Om 10.39 uur werd ons wachten al beloond. Even verderop spoot een walvis behoorlijk wat water de lucht in! Vanaf de brug kregen we te horen wanneer hij weer aan de oppervlakte zou komen voor een nieuwe hap lucht: “hold your cameras ready, he is still under the surface, and click… NOW!” En daar hoorde je alle camera’s. Het klopte elke keer precies: 5 keer spuiten en dan 5 minuten onder water verdwijnen. Wat ontzettend gaaf! We hadden nooit gedacht er zo snel al eentje te kunnen zien. Telkens als er één werd gespot, voeren we erheen en konden we de walvis prachtig zien! We hebben 2 tot 3 walvissen gezien die elk zo’n 3 keer aan de oppervlakte kwamen voor een hap lucht. Van 10.15 tot 12 uur kregen we een prachtige show voorgeschoteld, zoals ze vanaf de brug vertelden. Tijd om terug te gaan (helaas), want alles wat er in een zomer te zien is, hadden wij deze 2 uur al gezien; “it doesn’t get any better!” Onderweg nog even gedobberd voor een boei waar de zeeleeuwen elkaar verdrongen voor een plekje in de zon. Na terugkomst nog even het gezellige straatje met winkeltjes en restaurantjes door gelopen. Uiteindelijk met zijn allen gaan lunchen bij Harborside. De Groentjes moesten om 16 uur weer naar het vliegveld voor hun terugreis, dus als afsluiting nog op het strand gezeten. De kids hebben genoten van die megahoge golven! Ze beukten zo hard op de kust, dat je de grond af en toe voelde trillen! Zwemmen was niet mogelijk, want de onderstroming was te sterk. Een paar keer was er zo’n hoge golf, dat we ons kleed naar hogerop moesten verschuiven! Om een uur of 5 hielden wij het ook voor gezien en keerden terug naar het hotel. Jesper en Robert moesten douchen en omkleden, want die dingen naar een film over Bruce Springsteen. Kirsten en Nellie aten fish&chips even verderop in de straat en keken de foto’s en filmpjes van vandaag. De heren waren rond half 11 weer terug en hadden genoten!

Na een korte file voor de parkeerplaats en kiezen uit 10 rijen auto’s voor een parkeerticket, kwamen we om half 12 bij Six Flags aan. Vervolgens in de rij om kaartjes te kopen, toen een rij voor de tassencontrole, dan een rij voor de kaartcontrole en tenslotte de gebruikelijke rij voor het damestoilet. Alsof dat nog niet genoeg was: een uiteindelijk ruim 3 uur lange rij voor onze eerste achtbaan Goliath. Bleek dat ze maar met 1 treintje reden ipv 2, waardoor de wachttijd verdubbelde. Robert hield het na anderhalf uur wachten voor gezien en verliet gefrustreerd de rij… De rest wist het wel vol te houden en kwam rond half 4 vol adrenaline de attractie uit. De dag was al half om en we hadden er nog maar 1 gehad. De sfeer zat er goed in L maar niet heus. Ook voor de eettentjes stonden overal dikke rijen. Echt niet leuk meer. Uiteindelijk maar een pretzel gehaald en een bakje nachos met kaas om de magen toch een beetje te vullen. Robert is met de kids in de X2 geweest. Niet uit te leggen hoe deze achtbaan gaat. Gelukkig werd de sfeer meteen beter. Op naar de volgende achtbaan. Dat werd voor Jesper en Robert de Viper. Nellie en Kirsten aten intussen een ijsje. De rij voor deze achtbaan was zo kort, dus de heren gingen nog een keer. Omdat we morgen echt vroeg op moesten, besloten we met zijn allen nog in de Colossos te gaan, “the greatest rollercoaster in the world” zoals deze bekend staat. Om bij achten zaten we in de auto. Snel nog even langs de KFC voor een snelle hap en dan naar het hotel, ons bed in.

Ook hier weer ontbijt met o.a. zelfgebakken wafels, alleen nu uitgebreider met gebakken aardappels, scrambled eggs en hamburgers. Om 10 uur vertrokken richting het noorden waar het schitterend weer was. Aan het begin van Hollywood Boulevard de auto geparkeerd en van 12 tot 4 uur gaan lopen langs de sterren op de Walk of Fame. We hebben er heel wat gezien, maar het grootste deel was onbekend voor ons. Bij Graumann’s Chinese Theatre heeft Jesper in de voetafdrukken van Michael Jackson gestaan, en Kirsten in die van Donald Duck. Even bij het Dolby Theatre gekeken waar tegenwoordig de Oscars worden uitgereikt. Erachter en er omheen zit een mooie shoppingmall. Achter de mall tussen de middag Aziatisch gegeten en alvast foto’s van het Hollywood Sign (de bekende letters) gemaakt. Toen de auto in en gaan zoeken naar een straatje waarvandaan je de letters beter kon zien. Dat is gelukt! Om een uur of 6 kwamen we aan in Santa Monica. Auto geparkeerd achter Third Street (zeer gezellige winkelstraat!) en naar de Pier gelopen. Helaas was het erg grijs hier aan de kust. Vesten waren dus niet overbodig! We wilden ook nog naar Venice Beach lopen, maar dat bleek ruim 3 km te zijn en onderweg ging het ene na het andere restaurantje dicht. We besloten dus terug te gaan en te gaan eten in Third Street. Laat naar bed gegaan…

Ontbeten met o.a. zelfgebakken wafels. Toen ingepakt en de auto in naar Santa Barbara. Onderweg een tussenstop gemaakt in Solvang. Dit is een Deens dorpje, ontstaan doordat er hier in 1911 een school werd opgericht waar je “Danish Heritage” kon studeren. In de loop van de tijd vestigden zich hier steeds meer Deense bedrijven en winkels. Broodjes gehaald voor de lunch bij Mortensen’s Bakery. Om 12 uur weer vertrokken en een uurtje later zaten we op een picknickkleed op een grasveld vlakbij het strand van Santa Barbara. Zo grijs als de dag begon, zo mooi weer was het nu! Na de lunch weer de auto in voor het laatste stuk dat ongeveer 2 uur zou duren… Helaas, de tocht naar ons hotel in Westminster duurde bijna 3 ½ uur! Wat een grote stad, en vooral, wat een auto’s! Om 5 uur checkten we in. Jesper en Nellie moesten snel omkleden, want het bleek dat Frans al naar het Angel Stadium onderweg was voor het concert van Kenny Chesney! Ook deze rit duurde langer dan verwacht: verkeerde route gekregen bij de receptie, dus verkeerd gereden; niet genoeg contant geld voor de parkeerplaats van het stadion, dus op zoek naar een pinautomaat; beide automaten van Wells Fargo buiten gebruik… Veel erger kon het niet worden. Gelukkig liepen er nog meer concertgangers op straat, dus gevraagd waar zij hadden geparkeerd. Onder een bankgebouw om de hoek was het gratis. Mooi, scheelt weer $ 20! Uiteindelijk zaten we om 19.15 uur in het stadion en was net het voorprogramma (Eric Church) begonnen. Na een uur was dat afgelopen en werd het podium omgebouwd. Konden wij mooi een pizza eten. Om 20.45 uur was het zover: Kenny kwam het podium op en het stadion stond op zijn kop! Het was echt geweldig! Omdat wij de laatste 2 CD’s thuis al vaak geluisterd hadden, konden we veel meezingen. Na 2 uur kwam er helaas een eind aan deze superavond! Frans bij zijn hotel afgezet en wij nog even langs de McDrive. Die pizza was namelijk niet zo groot ;-) We lagen uiteindelijk om half 1 op bed.

Vanmorgen om 8 uur opgestaan en ontbeten. Nu wel langs de Postcard Row gereden. Toen de stad uit richting de frisdrankenwinkel Rocket Fizz in Campbell. Jesper had deze keten gezien in een documentaire op TV. Je kunt hier de gekste smaken frisdrank kopen. Wij kozen voor: drop, suikerspin, marshmellow en bacon. Even ten zuiden van Monterey volgden we de 17-mile drive, een mooie route langs prachtige huizen en de kust. Geluncht aan de Pacific Ocean waar de golven op het strand beukten. Op elke parkeerplaats kwamen de eekhoorntjes nieuwsgierig naar je toe. Bij seal- en birdrock nog uitgestapt. Op de bovenste helft van de rots zaten voornamelijk aalscholvers en de onderste rand werd bevolkt door zeeleeuwen. Ze maakten behoorlijk wat geluid en maakten gekke sprongen in het water. En wie kwamen we daar tegen? De familie Groen! Zij sliepen 2 nachten in Monterey en waren een tochtje aan het maken. Na te hebben bijgekletst, vervolgden we ieder onze eigen weg. Wij gingen naar het zuiden en zij naar het noorden. Verderop de 17-mile drive staat de bekende Lone Cypress, een boom die er al minstens 250 jaar staat. Onderweg reed je tussen de golfbanen waar ook herten liepen te grazen. Opeens zagen we een heel strandje vol zeeleeuwen! Parkeerplaats op en op het geluid af gelopen (en de stank...) Daar lagen op het strand hele rijen elephant seals! Toen onze route vervolgd over de kustweg. Deze slingert vlak boven zee. Helaas was het behoorlijk mistig, dus hadden we geen ver zicht. Rond half 8 kwamen we bij ons hotel in Arroyo Grande aan. Ingecheckt en alvast wat spullen naar de kamer gebracht. Gegeten bij The Outerdeck: o.a. tilapia, fish en chicken&chips, pasta met kreeft. Om half 11 weer op de kamer en lekker naar bed...